ارتباط پوسیدگی های دندان های شیری و دائمی با دود سیگار محیطی در کودکان ۸ تا ۱۲ سال در منطقه شرق اصفهان

مقدمه: پوسیدگی دندانی از شایع ترین بیماری های مزمن دوران کودکی است. بعضی از مطالعات تأثیر مخرب سیگار کشیدن فعال و همچنین دود سیگار محیطی را بر پیشرفت پوسیدگی دندانی گزارش نموده اند. هدف از این مطالعه مقایسه میزان پوسیدگی دندانی با استفاده از شاخص های dft و dmft decay-missing-filling-teeth) ) بین کودکان در معرض دود سیگار محیطی و کودکانی که در معرض دود سیگار نیستند، بود. مواد و روش ها: در این تحقیق توصیفی تحلیلی، 90کودک 12-8 ساله مورد مطالعه قرار گرفت. کودکان بر اساس این که تحت تأثیر دود سیگار قرار گرفته اند یا نه، به دو گروه مساوی تقسیم شدند. در هر دو گروه پوسیدگی دندانی، دندان های از دست رفته و دندان های ترمیم شده با استفاده از معاینه تعیین شد و در پرسشنامه ثبت گردید و شاخص های dft و dmft برای هر دو گروه محاسبه شد. همچنین ایندکس پلاک کل دهان کودکان تعیین شد و میزان آنزیم کوتینین بزاق با استفاده از روش الایزا اندازه گیری و ثبت گردید و داده ها با آزمون t مستقل تجزیه وتحلیل گردید. (05/0= α). یافته ها: میزان شاخص dft در کودکانی که در معرض دود سیگار محیطی هستند و کودکانی که تحت تأثیر دود سیگار نمی باشند، با هم تفاوت معنی دار نداشت (35/0pvalue= ) و میزان شاخصdmft در دو گروه مورد و شاهد، با هم تفاوت معنی دار نداشت (61/0pvalue=) و همچنین میزان کوتینین بزاق در دو گروه مورد مطالعه با هم تفاوت معنی دار نداشت ( 96/0=pvalue ) نتیجه گیری: کودکانی که در معرض دود سیگار محیطی قرار داشتند نسبت به کودکانی که تحت تاثیر دود سیگار محیطی نبودند به یک اندازه امکان ابتلا به پوسیدگی دندان را داشتند.